ก)  สักกายทิฏฐิ  ความเห็นว่าเป็นตัวตน  ความเห็นว่าที่ยังติดแน่นในสมมติว่าเป็นตัวตน  เราเขา  เป็นนั่นเป็นนี่  มองไม่เห็นสภาพความจริงที่สัตว์บุคคลเป็นเพียงองค์ประกอบต่าง ๆ มาประชุมกันเข้าทำให้มีความเห็นแก่ตัวในขั้นหยาบ  และความรู้สึกกระทบกระทั่งบีบคั้นเป็นทุกข์ได้อย่างรุนแรง

                        ข)  วิจิกิจฉา  ความลังเล  สงสัย  เคลือบแคลงต่าง ๆ  เช่น  สงสัยในพระศาสดา  สงสัยในพระธรรม  สงสัยในพระสงฆ์  ในสิกขา  ในเรื่องที่มาที่ไปของชีวิต  ในปฏิจจสมุปบาท เป็นต้น  ทำให้ไม่มั่นใจไม่เข้มแข็งแกล้วกล้าที่จะดำเนินชีวิตตามหลักธรรม  ด้วยความมีเหตุผล  และในการที่จะเดินหน้าแน่วดิ่งไปในอริยมรรคา

                        ค)  สีลัพพตปรามาส  ความถือมั่นศีลพรต คือ  ความยึดถือผิดพลาดไปว่า จะบริสุทธิ์  หลุกพ้นได้เพียงด้วยศีลและพรต  ได้แก่  การถือศีล  ระเบียบ  แบบแผน  บทบัญญัติ  และข้อปฏิบัติต่าง ๆ โดยสักว่าทำตาม ๆ กันไปอย่างงมงาย  เห็นเป็นขลังหรือศักดิ์สิทธิ์  ติดอยู่แค่รูปแบบหรือพิธีรีตอง  ถือด้วยตัณหาและทิฏฐิ  คือปฏิบัติเพราะอยากได้ผลประโยชน์อย่าง